> >Vita vitanta (bil, vol 1) - Miquèu de Camelat

EDITORS / LABELS

Autors / Interprètes

Avètz ja vist

Vita vitanta (bil, vol 1) - Miquel de Camelat Mai grand

Vita vitanta (bil, vol 1) - Miquèu de Camelat

978-2-909160-69-6

Nòu

Reclams

Las vint e cinc primièras novèlas de Miquèu de Camelat. Escrichas de 1929 a 1934, son de vertadièrs testimoniatges de la vida dins la nauta val d'Asun (non luènh de Gavarnia, Pirenèus Nauts). Mas son fòrça mai : retraches, sovenirs viscuts, tendres, risolièrs o terribles, aqueles cranes racontes corts son de pichons joièls, escriches dins una lenga remirabla.  
Bilingüe.

Detalhs

Disponible

17,00 € TTC

Detalhs

Edicion Reclams
Data de publicacion : 2020
Colleccion Honts
Lenga : bilingüe occitan e francés
Format (a x l) : 24 x 16 cm
Nombre de paginas : 304
Religadura : enquasernat, cobèrta sopla

Ne saber mai

Vita vitanta (Jour après jour)

Miquèu de Camelat (1871-1962) 
Presentacion, edicion e revirada francesa de Joan Salles-Loustau

Al costat de la poesia e del teatre, lo tresen grand pan de l'òbra de Miquèu de Camelat, son las cortas novèlas amassadas aicí jol títol Vita vitanta, que foguèron en primièr publicadas entre 1929 e 1934 dins Reclams, la revista de l'Escòla Gaston Febus, a la creacion de las qualas aviá contribuït.

Contats dins un estil sòbri, clar e elegant, aqueles racontes se situan dins lo pichon mond essencialament pastoral de la nauta val d'Asun. "Totas aqueras istòrias que son vertadèras e tots los personatges qu'an viscut", çò disiá l'autor.
Pasmens, luènh d'èsser pas que de testimoniatges etnografics o de simples contes d'almanac, aquelas novèlas son lo compliment d'una òbra : s'i entrevei tant de dramas particulars, la part secrèta dels individús, los ressòrts de las alianças e de las rivalitats… l'esperit de tot un pòble, dins una societat en mutacion.  
L'òbra d'un mèstre escrivan, que sa lenga demòra un exemple. 

Extrach :
"Que credetz lhèu que n’èi aimadas quandas e quandas ? Non, mics, sonqu’ua. Qu`èra ua joenòta deus setze, peus blonds coma un cabelh de horment, dab los uelhs blus e pregonds drin es-hlamats, d'aqueths qui'vs semblan díser : 'On vas, gojat, hè’t ençà, estanga't drin' e beròi hèita, e un balanç de la soa persona quan anava suu camin qui’vs dava un truc deus pesants au còr.
"Quant de còps me n'èrí anat assèder devath un espin-blanc saber quan tornèsse de la bòrda ! Qu'èri tot ser a-d-aqueth arcòst a demorar, a demorar. Que comprení lo truc deu son esclòp s'avè plavut, lo lis de la soa espartenha leugèra, se lo temps èra sec. Que vedí la soa ompra suvant l’escurida, de bèth tròç luenh enlà, o sonque de près ; soventòtas que cantava d’ua votz clara, qui'm botava en ua langer estonanta. Que'm passava davant, sense que se'n menshidèsse, e lo son esclòp, o la soa espartenha, que's hasèn perdedís dens l’ompriu de la nueit." (La Cohession de Jantin, p. 23).

Bilingüe : vint e cinc novèlas en occitan gascon (grafia classica), seguidas caduna de la revirada francesa.

Edicions Reclams, colleccion Honts.

30 autres produits dans la même catégorie :