> >Chants d'Orfèu / Chants d'Orphée (bil) - J. Chauvin

EDITORS / LABELS

Autors / Interprètes

Avètz ja vist

Chants d'Orfèu / Chants d'Orphée (bil) - J. Chauvin Mai grand

Chants d'Orfèu / Chants d'Orphée (bil) - J. Chauvin

978-2-913238-68-8

Nòu

Lo Chamin de Sent Jaume

Per son cant Orfèu podiá, çò dison, encantar las bèstias e los arbres. Mas son còr apartenissiá a Euridice, e quand la mòrt la li venguèt raubar, Orfèu se presentèt a las pòrtas dels infèrns, armat de sa sola lira, per tal de ne far sortir sa benaimada...
Dins son poèma, Jacques Chauvin transpausa lo mite d'Orfèu en Combralha (Puèi de Doma).
Edicion bilingua.

Detalhs

Disponible

11,37 €

Detalhs

Edicion Lo Chamin de Sent Jaume
Data de publicacion : 2017
Lenga : bilingüe occitan e francés
Format (a x l) : 22 x 14 cm
Nombre de paginas : 91
Religadura : brocat, cobèrta sopla amb rebats

Ne saber mai

Chants d'Orfeu / Chants d'Orphée

Jaume Chauvin
revirada francesa de Jan dau Melhau

Lo mite ? Orfèu, de sa lira e de son cant, encantava tota bèstia, fuguèsse ferotja. Lo jorn de lor nòça, una sèrp fissèt sa femna Euridice, que ne'n moriguèt. Sa musica li obtenguèt dels dieus dels Infèrns lo drech de l'anar quèrre, baste que se desvirèsse pas per l'agachar abans de tornar a la clartat del jorn. Se poguèt pas tenir a l'interdich e la perdèt per tot jamai. E d'aquel jorn, son cant foguèt pas mai que lamentacion.

Jaume Chauvin fa reviure lo mite en Combralha, al sègle darrièr. Orfèu es una mena de Crist abans l'ora, un Crist violonaire, que manja pas de carn dins aqueste país que ne vivon, del paisan al maselièr.
S'i retròba tanben la sèrp d'Euridice, la font de Narcís, lo singlar d'Adònis... e lo taur grand del sacrifici pais los prats en flors de las tapissariás d'Aubusson.
Atal vesin, lo mite repren vigor, lo mite es viu, es d'auèi – d'ièr.

Extrach :
"Ò Lisa, ma Lison, Lisoneta,
ciau d’estialas duscas la comba sorna de Dordonha.
Buòus vermelhs de ma montanha,
liats amb d’esmoschiniers,
las julhas mai l’agulhada.
Ieu me sovene de las pradas d’asfodelas,
ramilhons de campanelas e d’escabiosas
dins lo brumadís d’un reire-matin…

"Blava era la gonela d’Euridicia enamorada.

"Dins las pradas d’asfodelas,
banleva d’escasença." (p. 13-15)

Bilingüe : tèxtes occitan auvernhat e francés cap e cap.
Una polida edicion a l'anciana (paginas non copadas), illustrada pels bèls dessenhs de Jan-Marc Siméonin.

Edicions Lo Chamin de Sent Jaume.

30 autres produits dans la même catégorie :