> >Los camins de l'exili - Jacques Regourd

EDITORS / LABELS

Autors / Interprètes

Avètz ja vist

Los camins de l'exili - Jacques Regourd Mai grand

Los camins de l'exili - Jacques Regourd

978-2-902756-49-0

Nòu

Grelh roergàs

Al mièg del sègle 13, tant escur per la civilizacion occitana, aquí la seguida de las aventuras d'Augier, L'escudièr de Castel-Marin : mentre que la crosada contra los catars s'acaba per la victòria del rei de França e de la Glèisa de Roma, cossí viure dins aquel país somés e arroïnat ?  
Un polit roman istoric en occitan (lengadocian).

Detalhs

Disponible

13,00 € TTC

Detalhs

Edicion Grelh roergàs
Data de publicacion : 2025
Format (a x l) : 21 x 15 cm
Lenga : en occitan
Nombre de paginas : 300
Religadura : enquasernat, cobèrta sopla

Ne saber mai

Los camins de l'exili

L'Escudièr de Castèl-Marin, tòme 2

Jacques Regourd

Sèm ara al mièg del sègle 13, après la casuda de Montsegur.  
Pendent d'annadas, Augièr, vengut cavalièr, foguèt un fidèl del comte Raimond VII de Tolosa, mas ara que lo comte novèl es Anfós de Peitieus, fraire del rei de França, son sòrt es plan incertan.  
Dins l'albèrga de Tolosa ont s'es refugiat, Augièr remarca una sirventa, Cesarina, acompanhada de sas doas filhas, esplechada per l'albergaire…

Extrach :
"… un ser, sens fòrças practicas, e que las filhas s’èran acantonadas al pè del fuòc, se desbondèt :  
‘Volètz saupre per de qué fau la putana dins aquel bordèl ?
– Vesi ben que l’avètz pas facha de vòstre sicap, mas sètz pas sola e vòstras pichonassas i son pas per res e aquò me tresvira.
– Nani, la causida, l’ai pas aguda, nimai l’aurai pas ; mon òme es estat denonciat coma erètge e son venguts per lo prene. L’ai pas tornat veire dempuèi mai de sièis meses. Aquel jorn, amb mas dròllas, èrem sus la plaça bèla del mercat. De vesins, qu’avian tot vist, se destriguèron per m’assabentar suls eveniments e dempuèi, me rescondi. Siái pas pus anada virar del costat de l’ostal, d’ont mai qu’ara, l’an afrabat e arroïnat de fons a cima. Sabi que d’aquel jorn, ai veusat, e que me caldrà aplechar sola.
– Me pense que lo patron sap tot aquò e que mercandeja son silenci contra ton còs, m’engani ?" (p. 20-21)

Coma trapa pas mai sa plaça dins aquela societat d'ara enlà somesa al rei e a l'inquisicion, Augier pren Cesarina e sas filhas jos sa proteccion e decidís de dintrar al servici d'Ermengaud, que fa de negòci per tota la Mediterranèa : una bona escasença per el e sas protegidas de ganhar Itàlia, ont se son ja refugiats nombre de "bons òmes" e de "bonas dònas"…

Un roman istoric pertocant, en occitan lengadocian, amb cort lexic occitan-francés a la fin de l'obratge.

Edicions del Grelh roergàs.  

Veire la debuta de l'istòria d'Augier : L'escudièr de Castèl-Marin tòme 1

30 autres produits dans la même catégorie :